Ο περιορισμός της χρήσης Ι.Χ. θα μεγαλώσει όταν υπάρξει περαιτέρω αύξηση της τιμής της βενζίνηςΤης Αλεξανδρας Kασσιμη
Χειρόφρενο φαίνεται ότι σηκώνει μεγάλη μερίδα των οδηγών Ι. Χ. της πρωτεύουσας και για τις μετακινήσεις της στρέφεται σταδιακά στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η αύξηση της τιμής της βενζίνης σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση έχουν καταστήσει τη χρήση Ι. Χ. ακριβή υπόθεση, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι μετακινούμενοι να επιλέγουν τις αστικές συγκοινωνίες. Τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, αν και δεν είναι εντυπωσιακά σε επίπεδα ποσοστών, δίνουν μια σαφή εικόνα αυξητικής τάσης. Συνολικά το πρώτο τρίμηνο του έτους η επιβατική κίνηση του συνόλου των μέσων μαζικής μεταφοράς αυξήθηκε κατά 2%. Κύκλοι του ΟΑΣΑ επισημαίνουν ότι η ανοδική τάση που παρατηρείται είναι ακόμη πιο σημαντική από το ίδιο το ποσοστό αύξησης, καθώς οι επιβιβάσεις αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Τη σημαντικότερη ενίσχυση επιβατικής κίνησης σημείωσαν τα λεωφορεία της ΕΘΕΛ -που διαθέτουν άλλωστε και το πιο διευρυμένο δίκτυο- τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010 από 2 εκατ. περισσότερους επιβάτες σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2009.
Η λαθρεπιβίβαση
Οι συγκοινωνιολόγοι από την πλευρά τους εκφράζουν ανησυχία για το γεγονός ότι μπορεί μεν τα στοιχεία να κάνουν λόγο για αύξηση της κίνησης των ΜΜΜ, ωστόσο επισημαίνουν ότι οι ακυρώσεις των εισιτηρίων έχουν μειωθεί. «Φαίνεται ότι χτίζεται μια συνήθεια, της λαθρεπιβίβασης, η οποία δεν είναι εύκολο να αλλάξει στην πορεία και καταστρέφονται οικονομικά οι ήδη βεβαρημένοι συγκοινωνιακοί οργανισμοί» επισημαίνει στην «Κ» ο συγκοινωνιολόγος Πάνος Παπαδάκος. Οι έλεγχοι των εισιτηρίων θα πρέπει να είναι συστηματικοί ώστε να παρατηρηθεί αντιστοιχία της αύξησης των επιβιβάσεων με αυτήν των εσόδων των οργανισμών, εξηγεί ο κ. Παπαδάκος. Παράλληλα οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο περιορισμός της χρήσης Ι.Χ. είναι ένα φαινόμενο σε εξέλιξη, με δεδομένο ότι αναμένεται περαιτέρω αύξηση της τιμής της βενζίνης οπότε κανείς δεν μπορεί να εξαγάγει οριστικά αποτελέσματα μέχρι τουλάχιστον τον Ιούλιο. «Οι ανελαστικές μετακινήσεις, όπως είναι αυτές από και προς την εργασία, δεν επηρεάζονται σημαντικά» παρατηρεί ο κ. Παπαδάκος.
Αντιθέτως οι μετακινήσεις που αφορούν αναψυχή και δεν εντοπίζονται στις ώρες αιχμής φαίνεται να έχουν σαφώς περιοριστεί. Την ίδια στιγμή παρατηρείται μείωση της διάρκειας του χρόνου αιχμής, ιδιαίτερα το πρωί. Οι ώρες αιχμής είναι πλέον 7 - 9.30 π. μ. έναντι, μέχρι πρότινος, 7- 11 π. μ. Ορισμένοι από τους μετακινουμένους χρησιμοποιούν εναλλακτικά τα μέσα μεταφοράς, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν απλώς περιορίσει τις μετακινήσεις τους, εκτιμά ο κ. Παπαδάκος.
Παρά το γεγονός πως οι συγκοινωνιολόγοι θεωρούν ότι πρόκειται για μια ευκαιρία που θα μπορούσε να προσφέρει λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα, κάτι τέτοιο δεν θα είναι εφικτό αν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα. Μεταξύ των ρυθμίσεων που θα πρέπει να γίνουν ώστε να ενισχυθεί η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς είναι η αυστηρή αστυνόμευση υφιστάμενων λεωφορειολωρίδων και η δημιουργία νέων που θα διαχωρίζονται με κράσπεδο, θα ξεκινούν από την περιφέρεια της πόλης και δεν θα καταλήγουν στο κέντρο της πόλης, αλλά και σε περιφερειακούς σταθμούς μετρό και τραμ.
Της Λινας Γιανναρου
«Ανοιξε ο σταθμός;». «Οχι ακόμα». Φύσημα - ξεφύσημα. Μία εβδομάδα αργότερα: «Ανοιξε ο σταθμός επιτέλους;». «Οχι...». Ανασήκωμα φρυδιών που έλεγε: «Αντε να δούμε, γιατί δεν πάει άλλο...». Για μήνες η ίδια ιστορία!
Η αναστάτωση που είχε φέρει στο κτίριο των γραφείων της «Κ» η προσωρινή διακοπή της λειτουργίας του σταθμού του ηλεκτρικού του Νέου Φαλήρου ήταν ενδεικτική της αλλαγής που συντελείται στη σχέση μας με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ναι, το αυτοκίνητο παραμένει ο επίσημος αρραβωνιαστικός μας, μα το φλερτ με τα μέσα σταθερής τροχιάς (κυρίως), αλλά και με τα παλιά καλά λεωφορεία, δίνει και παίρνει. «Η ανάγκη βλέπεις...».
Τώρα που ο σταθμός έχει ανοίξει πια οριστικά, πολλοί είναι εκείνοι που έβαλαν νερό στο κρασί τους (αντί για βενζίνη του 1,6 το λίτρο στο ρεζερβουάρ) και άρχισαν να ταξιδεύουν από και προς τη δουλειά «με το τρενάκι». Χαρακτηριστική περίπτωση ο Γιώργος, συνάδελφος στην «Κ», που αφήνει πια το Peugeot του μονίμως σταθμευμένο στην Πεύκη όπου ζει με την οικογένειά του. «Κατέβαινα με το αυτοκίνητο από την εθνική. Το επέλεγα για την ευκολία της επιστροφής τη νύχτα. Και μόνο που σκεφτόμουν τη μία ώρα στο τρένο, κουραζόμουν. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και αλλάζω κι εγώ μαζί τους», λέει. «Δοκιμάστε το κι εσείς».
Αντίστοιχες ιστορίες παντού. Η Αντωνία, που εργάζεται στο Πολυτεχνείο και ζει με την οικογένειά της στο τέρμα Πατησίων, πάντα έπαιρνε τον ηλεκτρικό. «Δίπλα είμαι...», λέει στην «Κ». «Με έχει γλιτώσει από πολλά νεύρα, δεν παίζεις με την κίνηση της Πατησίων!». Εδώ και λίγο καιρό, ωστόσο, έχει αποφασίσει να παροπλίσει ολωσδιόλου το Ι.Χ. της. «Είναι πρακτικοί οι λόγοι, οικονομικοί δηλαδή, αλλά και μια μικρή αντίσταση. Δεν εξοικονομώ πολλά, γιατί οι μετακινήσεις μου ήταν ούτως ή άλλως περιορισμένες, αλλά αρνούμαι να δίνω τα χρήματα που βγάζω με κόπο σε βενζίνη. Δεν έχω καταλάβει ποιος φταίει, εγώ εκλαμβάνω όμως ως αισχροκέρδεια αυτό που συμβαίνει με τα καύσιμα. Αν ήταν χειμώνας δηλαδή, θα κρυώναμε;».
«Εως ότου πήγα στο βενζινάδικο»
Η Βαλεντίνη, υπεύθυνη κλινικών μελετών για εταιρεία του εξωτερικού, εργάζεται από το σπίτι. Ενημερώνεται καθημερινά για την οικονομική κρίση, φοβάται όπως όλοι, μα έως πρόσφατα συνιστούσε στην παρέα ψυχραιμία. «Το έπαιζα ψύχραιμη», λέει στην «Κ». «Εως ότου πήγα στο βενζινάδικο της γειτονιάς μου και έδωσα το γνωστό 20άρικο. Σε μισό λεπτό –ούτε!– τα κλειδιά μού είχαν επιστραφεί. Ο υπάλληλος μου τα έδωσε με νόημα: “Κοίτα πόσο λίγο σου βάζουμε πια”. Πράγματι, μου είχαν... στάξει ελάχιστα λίτρα, είχαν ανάψει μόνο δύο λαμπάκια από τα έξι! Εχω ένα παλιό αυτοκίνητο που δυστυχώς “καίει”. Δεν μπορώ να αγοράσω καινούργιο, αλλά τη χάρη δεν τους την κάνω. Μετρό και πάλι μετρό».
Μειώθηκαν οι μετακινήσεις με Ι.Χ., λόγω κρίσεως
Η αύξηση της τιμής της βενζίνης σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, περιόρισε τη χρήση του Ι.Χ. Αντιθέτως, αυξήθηκε η μετακίνηση με αστικές συγκοινωνίες κατά 2% το πρώτο τρίμηνο του έτους, που για τα λεωφορεία της Αθήνας μεταφράζεται σε δύο εκατομμύρια επιβάτες. Μείωση κατά 10%-21% των διερχόμενων αυτοκινήτων παρατηρήθηκε και στους σταθμούς διοδίων, ενώ η κατανάλωση βενζίνης έπεσε κατά 25%. Περίπου 350 πρατήρια βενζίνης έκλεισαν σε όλη τη χώρα τους τελευταίους μήνες.
ΠΗΓΗ: Η Καθημερινή
Στροφη των πολιτων σε ΜΜΜ με μηδενικους ελεγχους εισιτηριων, απουσια ποιοτητας και αξιοπιστιας οδηγουν με μαθηματικη ακριβεια σε επαναστροφη στο ΙΧ (και ας μην εχουμε να φαμε, για Ελληνικη συμπεριφορα μιλαμε), σε μια γενια με μισος προς τα ΜΜΜ και καθιερωσης ως απολυτης αναγκης του αυτοκινητου, υβριστικα σχολια και συνεχης εκνευρισμος.
Καμαρι μου, ΟΑΣΑ, ασε την λαθρεπιβιβαση στον ηλεκτρικο και λεωφορεια/τρολλεϋ/τραμ να φτασει στο 80%, μονο 25% δεν φτανει...
"σε μια γενια με μισος προς τα ΜΜΜ"
Θα διαφωνήσω σε ένα σημείο:
Από τους σημερινούς δεκαπεντάρηδες μέχρι τους πενηνταπεντάρηδες, αυτό το φάσμα ηλικιών είναι παραπάνω από μία γενιά!
Εμείς οι δεκαεφτάχρονοι στηρίζουμε όσο τίποτα άλλο τα μέσα μεταφοράς γιατί δεν θέλουμε να έχουμε να έχουμε μια πόλη για ζώα αλλά όπως λένε και τα λεωφορεία solaris της ΕΘΕΛ θέλουμε μια Ανθρώπινη πόλη ...Γι'αυτό επιδή δεν θέλουμε κα καταντίσουμε σαν αυτή την γενιά προσπαθούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Και εγώ 17 χρονών είμαι, αλλά θεωρώ από τα 20 και μετά το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο για πολλούς λόγους καθώς δεν προσφέρει μόνο άνετη μετακίνηση αλλά και καταξίωση, θαυμασμό, κτλ. Τα μέσα μεταφοράς δεν είναι λύση ουτε καν για τις μετακινήσεις, πόσο μάλλον για τα υπόλοιπα που προσφέρει το αυτοκίνητο. Και νομίζω την ίδια άποψη έχει και το 99% των συνομίληκων μου.
"Έφυγα από το χωριό μου και ήρθα στην Αθήνα. Κάνω μεγάλη ζωή. Φαντάζεστε να με πάρει κάνα μάτι να κυκλοφορώ με λεωφορείο ή ποδήλατο; Στη Άνω Στρούγκα μόνο οι Πακιστανοί κυκλοφορούν έτσι."
Λίγοι είμαστε αυτοί που έχουμε ακούσει αυτήν την φράση; Όσο οι υπηρεσίες που προσφέρουν τα ΜΜΜ παραπέμπουν σε τριτοκοσμικές καταστάσεις, όλοι όσοι στράφηκαν σε αυτά από ανάγκη, με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψουν στο αυτοκινητάκι τους. Πρέπει τα ΜΜΜ να απενοχοποιηθούν στο μυαλό του Αθηνέζου, αν θέλουμε να ελπίζουμε σε κάτι καλό. Το Μετρό το έκανε από την πρώτη ημέρα. Ο ΗΣΑΠ μπορεί επίσης εύκολα να το κάνει, αρκεί να τελειώσουν τα έργα και να πυκνώσουν τα δρομολόγια αφενός, να ανακαινιστούν και φυλαχτούν οι συρμοί αφετέρου. Για τα τρόλευ-λεωφορεία, δύσκολα τα πράγματα. Από το μεσημέρι και μετά, τουλάχιστο σε όσα εξυπηρετούν το κέντρο, δεν παλεύεται η βρώμα. Και δεν εννοώ μόνο του λεωφορείου....
Η απορρόφηση της ΗΣΑΠ από την ΑΜΕΛ νομίζω πως θα προσφέρει τις ποιοτικές υπηρεσίες που αξίζει να προσφέρει η ιστορική γραμμή 1...
Είναι όλα θέμα επαγγελματισμού των εταιρειών λειτουργίας... Για αυτό και οι περισσότεροι νομίζουν λανθασμένα πως αυτή του μετρό είναι ιδιωτική... Αν η ΑΜΕΛ κάνει ελέγχους εισιτηρίων πολύ συχνά και δεν την χαρίζει σε κανέναν, είναι λογικό να έχει ποιότητα... Αν πάλι η ΗΣΑΠ κάνει έλεγχο κάθε χρόνο και είχε συνηθίσει τόσα χρόνια (προ-ολυμπιακή περίοδο) τα βαγόνια της να είναι αποκλειστικά μισθωμένα για ναρκωμανείς, επαίτες και πορτοφολάδες, είναι λογικό να προσφέρει παρακμιακές υπηρεσίες. Για αυτό και ανυπομονώ για αυτή την απορρόφηση...
Κάνοντας το δικηγόρο του διαβόλου:
Η δουλειά μου απέχει από το σπίτι μου 3.5χλμ
Δηλαδή πήγαινε έλα 7χλμ. Με 8λίτρα στα 100 χλμ κατανάλωση του ΙΧ, σημαίνει ότι καίω 0.56λίτρα βενζίνη, δηλαδή 0.84 ευρώ με τη βενζίνη στο 1.5ευρώ/λίτρο. Επίσης για κάποιους λόγους 2 φορές την εβδομάδα χρειάζομαι το αυτοκίνητο, άρα η κάρτα απεριορίστων δε με συμφέρει. Γιατί λοιπόν να πληρώσω παραπάνω από τα διπλά λεφτά για μια υπηρεσία πολύ χειρότερη;
Τι θέλω να πω; Μήπως το 1 ευρώ του εισιτηρίου είναι υπερβολικό; Γιατί ακόμα και με την τιμή της βενζίνης εκεί που είναι τώρα, στο σενάριο που ανέφερα για να προτιμήσει κάποιος το λεωφορείο, ή μάρτυρας είναι ή κάτι δεν έχει υπολογίσει καλά.
Αγαπητέ ανώνυμε 2.06 μ.μ.,
αν είσαι τυχερός και η εργασία σου είναι τόσο κοντά στο σπίτι σου, δε χρειάζεσαι καν όχημα! Με τα πόδια σε 20 λεπτά το πολύ είσαι στη δουλειά. 3,5 χλμ, δεν είναι τόσο μεγάλη απόσταση.
Απλά έχουμε ξεμάθει να περπατάμε, ξεκάθαρα!
Εγώ κάνω 4,5 χιλιόμετρα στον διάδρομο κάθε μέρα από 2 φορές με περπάτημα και μου παίρνει λιγότερο από 30 λεπτά. Ο φίλος Νώντας.Κ έχει απόλυτο δίκιο. Έχουμε ξεχάσει να περπατάμε, τα αυτοκίνητα έχουν μετατραπεί σε αναπηρικά αμαξίδια για ανθρώπους χωρίς προβλήματα κινητικότητας. Για αυτό και έχουμε καταλήξει ο πιο υπέρβαρος λαός της Ευρώπης, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία και την αισθητική μας.
Καλημέρα,
φίλοι Νώντα και FitnessFan, το προηγούμενο (1:36) το έγραψα κάνοντας το δικηγόρο του διαβόλου. Η προσωπική μου επιλογή για αυτές τις αποστάσεις είναι ποδήλατο. Υπάρχει όμως περιπτώσεις που για τον α ή β λόγο χρειάζεσαι μηχανοκίνητο μέσο.
Αυτό που ήθελα να πω είναι πως με το εισιτήριο στο 1 ευρώ, τα ΜΜΜ για κοντινές αποστάσεις και εφόσον δεν μιλάμε για μέσο που σου προσφέρει την ταχύτητα και ποιότητα των ΜΣΤ, από οικονομικής άποψης απλά δεν συμφέρουν!
Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να επιστρέψουμε στο προηγούμενο σύστημα εισιτηρίων που σου έδινε την επιλογή του φτηνού για ένα μέσο ή του ενιαίου του 1 ευρώ για χρήση με μετεπιβιβάσεις.