καλησπερα και καλως σας βρηκα, ειμαι καινουργια εδω αν και σας διαβαζω καιρο. ειμαι απο αυτους τους ταλαιπωρους που τις περισσοτερες μερες της εβδομαδας η αιμοδιψης μοιρα με αναγκαζει να χρησιμοποιω τον προαστιακο!! σημερα παρασκευη ημουν στον προαστιακο κιατο πειραιας στο δρομολογιο στη 1. ηταν κανεις αλλος εκει να γελασουμε μαζι;; αυτο δεν το εχω ξαναζησει ποτε... ειχε λεει ορκωμοσια στρατιωτων και στην κορινθο και στην νεα περαμο και ηταν μεσα στο προαστιακο 1000 φανταροι με τις βαλιτσες τους... μπηκα στην κινετα και εκατσα κολλημενη σαν χαλκομανια στην πορτα που ανοιγε... στην επομενη σταση μπηκε μια μεγαλη κυρια με το ζορι, αφου μας ποδοπατησε... μετα στην νεα περαμο θελανε να μπουν κι οι αλλοι φανταροι αλλα δεν χωραγαν... χωθηκε αλλος ενας κυριος διπλα μου αφου με εσπρωξε ανελεητα και απο την νεα περαμο ως την μαγουλα πηγα με το ενα ποδι στον αερα γιατι το αλλο δεν χωραγε να το πατησω... στην μαγουλα μπηκαν με το ζορι ξανα δυο ανθρωποι κυριολεκτικα κανοντας μας σαρδελα... στον ασπροπυργο ενας κυριος επεσε γιατι δεν χωραγε και εμεις οι υπολοιποι οι σαρδελοποιημενοι συνεχισαμε το υπεροχο ταξιδι στο ονειρο, αφου ειχαμε ποδοπατηθει ξανα οταν μια χοντρη(συγγνωμη κιολας...) και αγενεσταση τουριστρια, νομιζω γερμανιδα, ορμηξε σαν μπουλντογκ μεσα και μας εκτοπισε ολους, κανοντας μας ενα με την πορτα... με τα πολλα φτασαμε στα ανω λιοσια οπου και πηραμε αερα μετα απο αρκετη ωρα... η κατασταση ηταν απλως τραγικη... ηταν κανεις αλλος εκει σημερα;; ελατε να γελασουμε ολοι μαζι, εγω πραγματικα δεν ξερω τι αλλο να κανω, γελαω πια, αλλιως θα αρχισω να δινω κουτουλιες... μα καλα δεν μπορουσε ο στρατος να ζητησει ενα επιπλεον δρομολογιο μονο για φανταρους;;; εμεις τι φταιγαμε;; οι ανθρωποι που ξεμειναν στις αποβαθρες να περιμενουν αλλη μια ωρα τι φταινε;; ημαρτον...
Αλλά το σχόλιο που έκλεψε την παράσταση και μας έκανε να λιώσουμε στα γέλια ήταν η παραλλαγή του παραπάνω από τον καταπληκτικό συνεπιβάτη μας Φραγκίσκο Φραγκουλόπουλο.
Aπολαύστε!
-Σκηνή πρώτη:Έρχεται το τρένο, ασθμαίνοντας όπως πάντα και με καθυστέρηση... Η γλυκύτατη, χυμώδης και φλογερή καστανομάλλα, (που δεν έχει καθόλου ...καθυστέρηση), επιβιβάζεται στην Κινέτα και ...ανακαλύπτει ότι μόλις βρέθηκε στον παράδεισο: Συνεπιβάτες της στο ίδιο βαγόνι, εκατοντάδες φαντάροι! Στην τσέπη τους έχουν την άδεια ορκομωσίας, τα χυδαία αστεία, αλλά και ένα πρόστυχο ξάναμμα, μιας και ο καθένας τους έχει να δει θηλυκό (και ΤΕΤΟΙΟ θηλυκό!) τουλάχιστον 40 μέρες...
-Σκηνή δεύτερη:
Η πρωταγωνίστρια έχει ανέβει στον προαστιακό και οι πόρτες κλείνουν αυτόματα πίσω της... Το βλέμμα στο πάτωμα, οι κινήσεις της αποπνέουν την παροιμιώδη συστολή των "καθώς πρέπει" κοριτσιών της Κινέτας... Κρατά γερά την κομψή μικρή τσάντα της και προσπαθεί να ισορροπήσει, κρατώντας τη χειρολαβή, ανάμεσα στα αντρικά κορμιά που πάλλονται συγχρονιζόμενα με το τρένο...
-Σκηνή τρίτη:
Οι στρατιώτες είναι πολλοί και στριμωγμένοι...Τα παλλόμενα κορμιά άθελα ή ηθελημένα τρίβονται μεταξύ τους... Έχει χαλάσει πάλι ο κλιματισμός... Η γλυκιά βαρβατίλα του φαντάρου μαζί με την τεστοστερόνη στο κόκκινο, γεμίζουν την ατμόσφαιρα... Η πρωταγωνίστρια χάνει την ισορροπία της και στηρίζεται στο χέρι ενός φαντάρου. Με τα μάτια διάπλατα όμως, έξαφνα διαπιστώνει πως ο φαντάρος κρατιέται από τη μπάρα και με τα δύο του χέρια... ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΧΤΗΚΕ ΕΚΕΙΝΗ; Κοκκινίζει... Ο φαντάρος, ψηλός, πρασινομάτης, φρεσκοξυρισμένος, σκάει ένα αμήχανο χαμόγελο... Τον κοιτάζει εκείνη... Από κάποιο κινητό ακούγεται το "Back it up" της Caro emerald...
-Σκηνή τέταρτη:
Η πρωταγωνίστρια τα έχει δεί όλα... Τα χείλη έχουν γίνει κατακόκκινα, το χυμώδες στήθος της σπάει το πρώτο κουμπί της πουκαμίσας, ποθώντας να ελευθερωθεί στις λάγνες ματιές των φαντάρων που είναι σαν χιλιάδες χέρια να το αγγίζουν... Μέσα απ' το γλυκό και σεμνό κορίτσι από την Κινέτα, ξεπετάγεται μία ιέρεια των ανδρών, μία μάνα του λόχου, ένα είδωλο του πόθου... Φρεσκάρει προκλητικά το κραγιόν της και οι φαντάροι έχουν λιώσει (όχι μόνο από τον ιδρώτα)... Ακουμπά τους καλλίπυγους γλουτούς της -"με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο..."- στους λαγόνες του κούκλου φαντάρου κι αισθάνθηκε ότι κάτι εκεί κοντεύει να εκραγεί... Το τραγούδι παίζει και παρασύρει τα κορμιά που φλέγονται... Ο φαντάρος με το ...τρίτο "χέρι" έχει κολλήσει πάνω της. Ώσπου...
-Σκηνή πέμπτη:
Στη στάση Ασπρόπυργος μπουκάρει μια τερατωδών διαστάσεων (σαν λεσβία νταλίκα) Γερμανίδα. Τα θεόρατα στήθη της εκτοπίζουν 3 φαντάρους κι ένας κοντός λοχίας λιποθυμά από ασφυξία, καθώς εγκλωβίζεται ανάμεσα σε μία θάλασσα από βυζιά... Η Γερμανίδα κατεβάζει γερμανικές χριστοπαναSiemens, λέει και κάτι για κάποιον "GAP" και καταστρέφει το ερωτικό παραλήρημα .... αλλά μόνο για λίγο. Όμως ... Για στάσου; Ω! Μα ναι, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ!
-Σκηνή έκτη:
Το τρένο σφραγίζει πόρτες και ξεκινά... Η Γερμανίς όμως έχει μείνει καγκελάριος... Έχει αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά... Οι φαντάροι κινούνται απειλητικά. Έχει πληγωθεί το εθνικό και πατριωτικό τους φρόνημα! Τους πήραν τα φράγκα και τις σκελέες, ε, δε θα τους πάρουν και τις γκόμενες! Χώρια που τους έκοψε η "νταλίκα" πάνω στο καλύτερο!
-Σκηνή έβδομη (και τελευταία!):
Από τα μεγάφωνα -Α! Λειτουργούν!- ακούγεται: "Θα πραγματοποιηθεί υπηρεσιακή στάση". Βγαίνει ο οδηγός από τον θάλαμο. "ΝΤΑΣ ΙΣΤ ΓΚΕΝΟΥΧ! ΡΑΟΥΣ!" απευθύνει στην Φράου. Με μια κίνηση-αστραπή, η πόρτα έχει ανοίξει και... "ΑΕΡΑΑΑΑΑΑΑ!" (είπαμε, δεν λειτουργεί και ο κλιματισμός...) Δέκα αρβύλες αφήνουν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στα τροφαντά κάτασπρα οπίσθια της Φράου Άνγκελα που καταλήγει φαρδιά πλατιά στις γραμμές...
Φωνές αγαλλίασης από το πλήθος... Το κορίτσι από την Κινέτα και ο φαντάρος (της) σμίγουν τα χείλη τους σε καυτό φιλί...
"Μάγκες χτυπάμε ουζάκι Πειραιά;" ακούγεται να λέει ο οδηγός. "ΦΥΓΑΜΕΕΕΕΕΕΕ"! απαντούν με μια φωνή... Τα μεγάφωνα -Α! Λειτουργούν!- πλέον παίζουν Shakira και τα τελευταία της Θεοδωρίδου! Ξεκινάμε... Στις γραμμές βγαίνουν καρδούλες... Κάποιοι "ρέστοι" κάνουν τσιγάρο...
ΚΟΡΥΦΗ ΜΙΛΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Άλλα και κατάντια συνάμα του μέσου.....